Konsultacje i terapię psychologiczną w Źródełku prowadzi Pani Celina Tymińska 

Wykształcenie:

• Uniwersytet Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Warszawie, wydział - filozofia, kierunek - psychologia, dyplom uzyskany w czerwcu 2000 r.
• Uniwersytet Warszawski, wydział - pedagogika, studia podyplomowe - Edukacja początkowa z reedukacją, dyplom uzyskany w styczniu 2004 r. 
• Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej w Warszawie, studia podyplomowe - Mediacja.

Kursy (wybrane):

• Stosowanie i interpretowanie Skali Inteligencji i Rozwoju dla Dzieci i Młodzieży IDS2, listopad 2019 r. 
• Stosowanie i interpretowanie Skali Inteligencji Stanford - Binet 5 (SB5)
• Mutyzm wybiórczy - luty 2018 r.
• Trening Umiejętności Społecznych (TUS) terapia grupowa dzieci ze spektrum autyzmu - październik 2018 r.
• ICF 10
• Interwencja Kryzysowa przez telefon 2020 r.
• Warsztat Umiejętności Wychowawczych - Szkoła dla rodziców 
• ...

Od zawsze przebywanie w otoczeniu dzieci sprawiało mi nie tylko satysfakcję, ale też dawało możliwość wspierania dzieci w rozumieniu ich emocji i sytuacji w których się znajdowały. Mam doświadczenie w prowadzeniu zajęć indywidualnych – ogólnorozwojowych , grupowych – „bajkoterapia”, TUS, warsztatowych „ Mamo, tato pobaw się ze mną”. Z dzieckiem zawsze w parze idzie rodzic dlatego wspieram proces wychowania poprzez udzielanie porad wychowawczych dotyczących koncentracji uwagi, zaburzeń zachowania, adaptacji, trudności emocjonalnych, sytuacji okołorozwodowej, żałoby. Jeśli napotykam trudność poszukuję odpowiedzi i nie zostawiam dziecka czy rodzica bez wsparcia, nie wszystko mogę rozwiązać dlatego w razie potrzeby odsyłam na dalsze konsultacje ze wskazaniem ewentualnego rozwiązania.

W „Źródełku” jestem we wtorki i piątki, w trakcie dyżuru obserwuję dzieci w codziennych przedszkolnych sytuacjach. Służę wsparciem wychowawcom, w sytuacjach trudnych wspólnie szukamy rozwiązania z korzyścią dla dziecka. Chętnie mierzę się z sytuacjami trudnymi, lubię wyzwania dlatego, że nie ma sytuacji bez wyjścia, zawsze można znaleźć rozwiązanie czasami należy ich chwilę dłużej poszukać.

Z czym można zgłosić się do psychologa, w którym momencie.

Psycholog to specjalista, który może diagnozować i udzielać pomocy pacjentom, u których występują trudności natury psychicznej. To także osoba, która musi posiadać kwalifikacje i predyspozycje, poświadczone odpowiednimi dokumentami do świadczenia usług w tym zakresie.

Psycholog zajmuje się diagnozowaniem zaburzeń o charakterze emocjonalnym i psychologicznym. To specjalista, który doradza i leczy swoich pacjentów. Jego leczenie opiera się w głównej mierze na badaniu procesów umysłowych zachodzących u chorego oraz badaniu i ocenianiu sposobu jego zachowania. Wśród jego codziennych zadań wyróżnić można chociażby diagnozowanie pacjentów poprzez przeprowadzanie wywiadów oraz testów diagnostycznych, prowadzenie terapii indywidualnych oraz rodzinnych i grupowych, poradnictwo w zakresie radzenia sobie z codziennymi problemami, redagowanie i tworzenie narzędzi mających na celu analizowanie i przewidywanie zachowań oraz stanów emocjonalnych u pacjentów oraz wiele innych bardzo ważnych elementów jego działalności.

• psycholog stara się dostrzec wszelkie mechanizmy, jakie kierowały i kierują ludzkim życiem oraz zachowaniami człowieka,
• zajmuje się ukazywaniem przeżyć, oraz praw, które mogą wpływać na sposób, w jaki zachowują się poszczególne jednostki,
•  psycholog doradza pacjentom, w jaki sposób powinni walczyć sobie ze stresem.

Problemy, które powinny być omówione z psychologiem:

- trudności w skupieniu uwagi – dziecko na krótko zajmuje się proponowanymi zadaniami, potrzebuje ciągłej atencji rodzica, nie kończy rozpoczętych działań,

- dziecko nie potrafi zorganizować sobie czasu, potrzebuje towarzystwa rodzica, często odpowiada nie wiem,

- opóźniony rozwój mowy, dziecko do 1 r. ż nie mówi pojedynczych słów, po 2 r. ż nie mówi zdaniami, mówi niewyraźnie lub używa swojego języka

- ruchliwość – dziecko potrzebuje ciągłego ruchu, zmiany aktywności, jest pobudzone, szybko rezygnuje z drzemek w ciągu dnia,

- niedojrzałość emocjonalna – reaguje płaczem na rozstanie z rodzicem, na porażkę, boi się otoczenia, zmian, wycofuje się. Potrzebuje dużo czasu żeby się uspokoić. Nie potrafi podejmować drobnych decyzji.

- wolniejszy rozwój intelektualny – dziecko niechętnie liczy, układa układanki, słucha czytanych historii, opowiada o tym, uczy się krótkich rymowanek na pamięć

- brak motywacji do pracy – dziecko rozpoczyna jakieś działanie i nie kończy go, nie chce podejmować nowych nieznanych zadań

- przestrzeganie zasad - pociecha nie stosuje się do ogólnie obowiązujących zasad, stosuje je wybiórczo, ma swoje własne zasady

- unika rówieśników – nie chce bawić się z innymi dziećmi, jeśli bawi się to krótkotrwale, najlepiej czuje się w trakcie samotnej zabawy

Kiedy się zgłosić do psychologa ?

Rodzice nie zawsze przyglądają się zachowaniom swojego dziecka, z powodu masy obowiązków domowych, zawodowych. Jednak warto zwrócić uwagę na to co robi nasze dziecko, jak się angażuje w zadania, dostosowuje do zasad. W każdym domu znajdziemy książkę dotyczącą rozwoju dziecka, pomimo zabiegania warto do niej sięgnąć w sytuacji gdy coś niepokojącego zadzieje się z naszym dzieckiem. Jeśli niepokojące zachowanie nie jest incydentalne, utrzymuje się dłużej niż 2 tygodnie, lub powtarza się w określonych sytuacjach. Od pojawienia się trudnego zachowania do rozmowy z psychologiem nie powinno upłynąć więcej niż 4 tygodnie, biorąc pod uwagę czynniki zewnętrzne, gorszy dzień dziecka lub nasz. Warto pamiętać, iż każdy tydzień zwłoki powoduje pogłębianie się trudności dziecka i irytacji i bezradności rodzica. Działanie podjęte odpowiednio wcześnie ma większą szansę na pracę z dzieckiem we właściwym kierunku. Często rodzice obawiają się wizyty u psychologa ze względu na ocenę ze strony otoczenia, nie warto się tym sugerować, Wasze dziecko jest Waszym światem i macie obowiązek zadbać o właściwy rozwój dziecka. Przed wizytą dobrze jest spisać sobie niepokojące zachowania dziecka, ponieważ w trakcie rozmowy pojawiają się wątki poboczne wynikające z podanych obserwacji i mnóstwo emocji, które mogą spowodować koncentrację na innych zachowaniach dziecka. Oczywiście niema gwarancji, że trafimy do psychologa, który będzie rozumiał nasz niepokój, czasem może on zostać zbagatelizowany, osoba psychologa nie do końca nam odpowiada, nie należy się poddawać, trzeba szukać pomocy u innego specjalisty z tej dziedziny. Ważne żeby mieć zaufanie do psychologa i wiedzieć, że nawet jak padają słowa na które nie jesteśmy gotowi to wszystko jest po to by pomóc naszemu dziecku. Warto kontaktować się z psychologiem nawet w drobnych rzeczach, nie warto czekać, aż trudność urośnie do rangi problemu.